εικόνες και λέξεις
Ollie και Stan ή αλλιώς Laurel and Hardy ή με δικά μας λόγια
ο χοντρός και λιγνός. Ναι, αυτό το μοναδικό δίδυμο των παιδικών μου χρόνων που μου κράτησε υπέροχη συντροφιά και τους θυμάμαι με ιδιαίτερο θαυμασμό.
Ο Σταν Λώρελ και ο Όλιβερ Χάρντυ από το 1927 έως και το 1940 έγιναν παγκόσμιοι αστέρες στις κωμωδίες που πρωταγωνίστησαν και αγαπήθηκαν από μικρούς και μεγάλους.
Πριν την συνεργασία τους και οι δύο ηθοποιοί είχαν καταξιωθεί στον χώρο του κινηματογράφου με τον Λώρελ να έχει ήδη εμφανιστεί σε περισσότερες από 50 ταινίες και τον Χάρντυ σε περισσότρες από 250 παραγωγές.
Εκτός από τον κινηματογράφο οι δύο ηθοποιοί πραγματοποίησαν και ζωντανές θεατρικές παραστάσεις.
Η τελευταία τους ταινία γυρίστηκε το 1950 με τον τίτλο
"Οι νέοι Ροβινσώνες". Οι δύο κωμικοί έτρεφαν μεγάλη αγάπη και σεβασμό ο ένας για τον άλλο σε όλη τη διάρκεια της ζωής και της κοινής τους επαγγελματικής πορείας.
50 π.Χ. Όλη η Γαλατία βρίσκεται υπό ρωμαϊκή κατοχή… Όλη; Όχι! Ένα χωριό ανυπόταχτων Γαλατών αντιστέκεται ακόμη και θα αντιστέκεται για πάντα στους εισβολείς. Και η ζωή δεν είναι εύκολη για τους Ρωμαίους λεγεωνάριους που φρουρούν τα οχυρά στρατόπεδα Πετιμπόνουμ, Ακουάριουμ, Λάβδανουμ και Μπαμπαόρουμ…
Και κάπως έτσι ξεκινά η θρυλική ιστορία των Αστερίξ και Οβελίξ και των υπολοίπων ξεκαρδιστικών ηρώων του γαλατικού χωριού. Ήταν 29 Οκτωβρίου του 1959 όταν ο εκδοτικός οίκος Dargaud ξεκίνησε να κυκλοφορεί ένα καινούριο περιοδικό με κόμικς όπου εμφανίστηκε η ιστορία του Αστερίξ των Rene Gosciny και Albert Uderzo.
Στο γαλατικό χωριό το μαγικό φίλτρο που παρασκεύαζε ο Δρυίδης με μυστική συνταγή από βότανα έδινε υπερφυσικές δυνάμεις σε όποιον το έπινε.
Δυστυχώς ή καλύτερα.. ευτυχώς για τον Οβελίξ όταν ήταν μωρό είχε πέσει μέσα στο καζάνι με το μαγικό φίλτρο και οι υπερφυσικές δυνάμεις παρέμειναν για πάντα στο σώμα του. Έτσι έγινε ρωμαλέος, εύσωμος, λάτρης του κυνηγιού αγριογούρουνου και φυσικά απέκτησε δυνατότητα να αντιστέκεται άμεσα στους Ρωμαίους ξυλοφορτώνοντας ασταμάτητα του λεγεωνάριους του Ιούλιου Καίσαρα..
Οι δημιουργοί του κόμικ φρόντισαν να χρησιμοποιοήσουν ονόματα που προέρχονται από γαλλικά λογοπαίγνια έχοντας την κατάληξη -ίξ με αφορμή τον ιστορικό γαλάτη και αργχηγό Vercingetorix που το 51 π.Χ. ηττήθηκε από τους Ρωμαίους του Ιούλιου Καίσαρα στην μάχη της Αλέσια.
Γι αυτό δεν είναι τυχαίο ότι το κόμικ τοποθετήθηκε χρονικά στο 50π.Χ, μόλις έναν χρόνο πριν από την ιστορική μάχη και την ήττα των Γαλατών.
Αχ! Είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες...
_tiff.png)
Το να προσπαθείς να δημιουργήσεις το ιδανικό σε συνάρτηση με το πραγματικό είναι πολύ δύσκολο. Από την άλλη όμως η πράξη καθαυτή είναι η απόδειξη ότι όσο ζεις ελπίζεις. Ελπίδα λοιπόν.
Κι αυτό είναι το πιο υγιές κομμάτι της ανθρώπινης φύσης. Το ένστικτο της ανθρώπινης επιβίωσης ακόμα και στις πιο σκληρές συνθήκες.
Δεν ξέρω εάν το σκίτσο μου θεωρείται από αυτή την άποψη πετυχημένο. Για εμένα όμως συμπυκνώνει όλα τα συναισθήματα για το πώς θα έπρεπε να είμαστε. Κουβαλάει την ανάγκη για μια καλύτερη ζωή που μας αξίζει..
επόμενη σελίδα