Σε ένα εργαστήρι δημιουργικής απασχόλησης στην Άνδρο, η συζήτηση για τον Άγιο Βασίλη, που χτύπησε και δε θα καταφέρει φέτος να μοιράσει τα δώρα έχει ανάψει...Κυρία Δήμητρα και τώρα τι θα γίνει;;; Ακούστε παιδιά... θα σας πω την ιστορία όπως την έμαθα κι εγώ. Ελάτε να παίξουμε...
"Ο Άγιος Βασίλης ετοιμάζει τα δώρα για τους μικρούς του φίλους. Είναι λίγο θυμωμένος, τα ξωτικά του δεν είναι πουθενά τριγύρω. Που τεμπελιάζουν πάλι, αναρωτιέται. Πάω να τους βρω. Έτσι όπως περπατούσε ο αι – Βασίλης, κουρασμένος και νευριασμένος παραπατά και πέφτει. Αχ αυτοί οι τάρανδοι με το τρελό τους παιχνίδι έχουν χαλάσει το δρόμο. Δεν προλαβαίνει να σκεφτεί τίποτα άλλο, οι πόνοι είναι πολύ έντονοι.
Λίγα λεπτά αργότερα, στο νοσοκομείο ο γιατρός του ανακοινώνει τα άσχημα νέα, θα χρειαστεί τουλάχιστον έξι μήνες να παραμείνετε στο κρεβάτι, έχετε πάθει μεγάλη ζημιά. Λυπημένος ο αι – Βασίλης κοιτάζει πότε το γιατρό και πότε τον Ρούντολφ που τον είχε μεταφέρει στο νοσοκομείο. Κοιμηθείτε τώρα τον συμβουλεύει ο γιατρός, αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα.
Στον ουρανό επικρατεί αναστάτωση, τα αγγελάκια σκέφτονται πώς να βοηθηθούν τον αι – Βασίλη. Η λύση δε αργεί να έρθει. Αντιπρόσωπος τους στέλνεται να πάει να βρει τον Σωτήρη. Ο Σωτήρης κοιμάται του καλού καιρού. Το αγγελάκι αφού παίζει λίγο με το αμαξίδιο του – κάνει δύο τρεις βόλτες στο δωμάτιο - τον ξυπνά.
Σύντομα ανακοινώνει στον Σωτήρη την αποστολή του, ο Σωτήρης ξαφνιάζεται - εγώ - επαναλαμβάνει συνέχεια. Το αγγελάκι δεν μένει πολύ βιάζεται να ανέβει στον ουρανό, τα άλλα τέτοια ώρα κάνουν την βοηθητική τους συνέλευση.
Σαν ξημερώνει Σωτήρης σηκώνεται χωρίς δεύτερη σκέψη είναι βιαστικός όσο δεν πάει, η μαμά του τον κοιτάζει απορημένη, το μόνο που προλαβαίνει να του φωνάξει είναι στάσου βρε Σωτήρη δεν θες βοήθεια. Όχι της απαντά, σήμερα θα γίνω ήρωας! Ο Σωτήρης διασχίζει τη πόλη, αποφεύγει με δυσκολία τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τις λακκούβες και τελικά φτάνει στο εργαστήρι του Τζεπέτο.
Γρήγορα, βάλε μου ακόμα δύο ρόδες, του ζητά, έχω μια σπουδαία αποστολή. Ο Τζεπέτο εκπληρώνει την επιθυμία. Λίγο πριν εγκαταλείψει το εργαστήριο του λέει: Πρόσεχε το αμαξίδιο σου, τώρα είναι πολύ γρήγορο. Ελάχιστα λεπτά αργότερα, ο Σωτήρης βρίσκεται στο δωμάτιο του αι – Βασίλη. Ανέβα του λέει, πάμε ο χρόνος περνά! Μα, φοβάμαι το αμαξίδιο σου είναι πολύ γρήγορο βρε Σωτήρη και εγώ είμαι αρκετά μεγάλος πια και χτυπημένος του απαντά...
Ο Σωτήρης δεν λέει τίποτε άλλο, βγάζει μονάχα και δείχνει στον αι Βασίλη ένα γυάλινό βάζο με χρωματιστά μπαλάκια. Το βάζο γράφει επάνω "Η σκόνη της ελπίδας". Το δώρο σου όταν γεννήθηκα του υπενθυμίζει. Οι δισταγμοί του αι – βασίλη ξεπερνιούνται, τα δώρα μοιράζονται, ο Σωτήρης επιστρέφει στο σπίτι αργά, όλοι κοιμούνται εκτός από την μαμά του. Του χαμογελά, του χαϊδεύει τα μαλλιά και του λέει: Είσαι ο μεγαλύτερος ήρωας μου άντε τώρα για ύπνο! ".
3 Δεκέμβρη - Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, κι εμείς αποφασίσαμε να τους τιμήσουμε, παίζοντας στο εργαστήρι μας, αυτή τη μικρή ιστορία....
Για την ομάδα του The Paint Poster Studio
Δήμητρα Μπληζιώτη,
Ψυχολόγος
Εικονογράφηση: Έρση Κουμπούρη
